Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 1820 - Ingelheim am Rhein, 1887), connotu cun su gistru latinu de Multatuli, ´su chi at aguantadu penas meda´, fìgiu de unu capitanu de marina, fiat impreadu in s´amministratzione de sas Ìndias olandesas, oe Indonèsia.
Fiat cojuadu e babbu de duos fìgios, ma sa vida sua, siat familiare siat pùblica, fiat un´aizu a foras de sas règulas sotziales de cussos tempos. A cajone de una briga in unu teatru, si nche fiat dèpidu disterrare in Germània in ue nch´aiat coladu su restu de sa vida.
Sende amministradore in sas Ìndias, su sentidu profundu de giustìtzia chi teniat l´aiat fatu difèndere de sos deretos de sos indìgenos e custu aiat istorbadu sa carriera sua de funtzionàriu capu-distretu de una provìntzia.
Su romanzu Max Havelaar li aiat dadu fama manna in sa pàtria nadia e in su mundu. Est mentovadu su dramma teatrale suo De Eerlose ´Su disonoradu´ e apretziadu in totue pro sas calidades de s´istile suo de iscritore in sa regorta de literas Minnebrieven ´Literas de amore´ e in sos romanzos Woutertje Pieters e Vorstenschool.
In làmpadas de su 2002 sa Sotziedade Literària Olandesa at decraradu chi Douwes Dekker est s´iscritore olandesu prus importante de onni tempus.